صبح امید

من مسلمانم



قبله ام یک گل سرخ



جانمازم چشمه، مهرم نور



دشت سجاده من



من وضو با تپش پنجره ها می گیرم



در نمازم جریان دارد ماه ، جریان دارد طیف



سنگ از پشت نمازم پیداست



همه ذرات نمازم متبلور شده است



من نمازم را وقتی می خوانم



که اذانش را باد ، گفته باد سر گلدسته سرو



من نمازم را پی "تکبیره الاحرام" علف می خوانم



پی "قد قامت" موج



کعبه ام بر لب آب



کعبه ام زیر اقاقی هاست



کعبه ام مثل نسیم ، می رود باغ به باغ ، می رود شهر به شهر



"حجر الاسود" من روشنی باغچه است
پاسخ :خدایا کمک کن که راه تو گیرم چو فرمان دهی، از تو فرمان پذیرم خدایا، کمک کن که در زندگانی به راه رضای تو باشد مسیرم خدایا نظر کن، که در مشکلاتم بجز دامن پاک عترت نگیرم